YORULDUM -II- 794
Azrail çalmaya dursun kapını
Her gün gelip gider yerinde durmaz Ben ne kadar almasam da ondan haz Toparlanmam için vakit bırakmaz. Önceden haber ver geleceğini Öğrenip bileyim öleceğimi Koklayıp seveyim gülü çiçeği Küstüm be Azrail ettiğin yeter. Almasa da canım hep görüp gider Ana baba kardeş burnumda tüter Bahçe duvarında baykuşlar öter Küstüm be Azrail ettiğin yeter. Ya al bu canımı ya beni yaşat Kapımı çalmadan önce bir taş at Usanmasın komşu ve birde evlat Küstüm be Azrail ettiğin yeter. Tansiyon aklımı başımdan aldı Kapattı yolumu dertlere saldı Saçıma ak düştü yanağım soldu Küstüm be Azrail ettiğin yeter. Ezber ettin benim evin yolunu Karıştırdım sağım ile solumu Dipten kırdın kanadımı kolumu Küstüm be Azrail ettiğin yeter. Dalga geçtin salladın hep başımı Zehir ettin ekmeğimi aşımı Ağrı sardı yüreğimin başını Küstüm be Azrail ettiğin yeter. Yaşatmadın bana gençlik yaşımı Hazırladım mezarımın taşını Tutamadım gözlerimin yaşını Küstüm be Azrail ettiğin yeter. Gücüm yok ki sana karşı koyayım Koyayım da iki gözün oyayım Sevdiceğim nazlı yâre doyayım Küstüm be Azrail ettiğin yeter. Ahmet Acar çile için mi doğdum Çoluk çocuğumu Hüzün’e boğdum Yol gitmez dizlerim gayri yoruldum Küstüm be Azrail ettiğin yeter. Ahmet ACAR T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Halk Şairi / 27.10.2024 |
Yorgunluk olsa da bıkkın değiliz.
Eserinizi zevkle okudum, harika.
Yazmaya devam.
Saygılarımla.