Yürüyorum dikenli teller üstünde
Kanıyor ayaklarım
Üzerime çevrilmiş bütün namlular
Yürümek zor düşmek ölüm

Merhameti yok hayat acımasız
Dünya kahpe yalan hemde adaletsiz
Bana sorulmadan verilmiş canım
Elimden alınmış yaşamak hakkım
Bu ne büyük çelişkidir tanrım
Ben yarınımı göremezken
Hiç bir kaygısı yok
O büyük adamların

Merhameti yok hayat acımasız
Birleri lüks arabalara binsin diye
Yalınayak yürüyor onumuz
Birileri tıka basa soysun diye
Aç yatıyor onumuz
Birileri gülerken göbeklerini sıvazlayıp
Kan ağlıyor onumuz

Fakat
Hangi gece vardır ki
Sabahla buluşmasın
Onlar hangi karanlıklardır
Aydınlıklarca boğulmasın?

Ey hayat
Olmasada merhametin
Yaşıyorum
Yaşıyor onumuz
Sana inat

Sen dön dönebildiğin kadar dünya
Seni yaratan biziz
Yıkmasını da biliriz
Coşkuyla yeniden kurmasını da...