OTOBİYOGRAFİ:YALANCI YILLAR
Bir haziran ayında başladı bu ylculuk
Dünyaya sitem dolu bakışlarıyla Tombul güneşyanığı bir çocuk Ve başlayan bir yalanmışçasına Hayata ilk merhaba,buruk Açılan tertemiz bir sayfaydı oysa Ben o sayfayı günahlarla doldurdum Tozlu sokaklarda geçti çocukluğum Çocuk olmak bizim orda hayli zordu Omuzlarımda bir yük vardı taşıyamadığım Ve oyunlarımız hep en güzel yerinde bölünüyordu Yine de akıllı uslu bir çocuktum Derken kararmaya başladı yüzümdeki tüyler Ellerimden kaydı gitti çocukluğum İlk gençlik yıllarımda bazı şeyler öğrendim hayat üzerine Dünya mantıksız ve adil olmayan bir düzenin esiriydi Bu düzen yaşama hakkı vermiyordu nüfusun üçte ikisine Vakit kaybetmeden bir şeyler yapmak gerekliydi Bu sevda bana yeter derken başka sevdalar da düştü gönle On sekizimde esmer bir kıza On dokuzumda ölümüne yeşil bir kadına vuruldum Bendeydi özlemlerin en koyusu Günler geceler boyu hiç yorulmadan sevdim Ne var ki beceremedim bu oyunu İkisini de elime yüzüme bulaştırdım Bazı şeyler için yalnızca sevgi yetmiyordu Bir ümitti belki kazanmak Bense hep kaybetmekten korktum Biliyorum boşuna bunca sitem, bu sızı Ben de herkes gibi kaderimi yaşıyorum Sevmek en yüce tutku,gerçekler acı Bir gün kapanır mı bu yaralar bilmiyorum Hep derler ya "Zaman her şeyin ilacı" Bir büyük yalan yaşadıklarım Yitip giden yıllar bir büyük yalancı |