YÜREĞİMDEN TAŞANLAR
YÜREĞİMDEN TAŞANLAR
Yüreğimden taşanlar, yürek yangınlarımdan savrulanlardır İçime sığmayan volkanların depreştirdikleridir Zabt edemediklerim, güç yetiremediklerimdir. Bıraktım içimdeki yangınları, varsın etrafını viraneye cevirsin ne yazar icinde yanan aşk olsun yeterki bırak küllerini savursun nar-ı beyza olsun alevlenen savrulan bedevi külleri olsun ıssız bir çöl fırtınasında ve savrulan ruhum... belki sığınılacak bir liman belki kıyısında dinecek bir derin vadi belki, bağrında parçalanan bir kaya bulur mavi dalgalar kim bilir... savrulan bedevi külleri nelerin yangınıdır kaç yüreğin mangalında tüttü kaç yanaktan akan yaslarla ıslandı kaç zemheri yedi de buz kesti en ücralarda daha kaç fırtına görecek felaketler getiren... bırak tepelerinde patlasın kaf dağının. Ganj’da yıkanan bir Hindu beklentisi olsun tevbelerim, Nil’e bırakılan bir Musa, balığa sığınan yunus olayım ne olur… kabul et benden Yakup’tan gelen gibi. Bana Eyyub’a verdiklerini ver. bırak savrulsun külleri yangın yüreklerin bırak sert yüzlerinde parçalansın dalgalar, kayaların ve bırak, Issız fırtınaların Savrulan kum taneleri aşkına, Son külü olayım bedevi yangınların Adil ÖMER |
http://www.fitrat.org/siir_detay.php?id=220
Adil Ömer şiiri
üyelik onayı alındı