HÜZÜNLÜ GECELER
Kararan dünyama güneş doğmuyor.
Gündüzler geceyi sabah boğmuyor. Yürüyen dizlerim sefa oğmuyor. Yaşamaz olsaydım gece hayatı. Gece hayatımda gözüm görmüyor. Günlerim cefalı neşe sürmüyor. Ağaran saçlarım belik örmüyor. Yaşamaz olsaydım gece hayatı. Gece hayatıma neşe dolmuyor. Günlerim geçse de hüzün solmuyor. Tükenen ömüre dönüş olmuyor. Yaşamaz olsaydım gece hayatı. Günlerim geçtikce zaman doluyor. Derin nefes alıp gırtlak soluyor. Hayatın sonunda ölüm oluyor. Yaşamaz olsaydım gece hayatı. Mustafa Duyar’da bakın durmuyor. Ecel günlerini elden sormuyor. Geçen ömürünü boşa yormuyor. Yaşamaz olsaydım gece hayatı. |
Günlerim geçse de hüzün solmuyor.
Tükenen ömüre dönüş olmuyor.
Yaşamaz olsaydım gece hayatı.
_____________
Bu kadar hüzne bu kadar yürege feryat olan geceler degilmidir ki zaten..
gündüzün baska bir gölgesi var, gecenin ise bambaska..
karanliklara ragmen, gece her umudu icinde saklar, ta ki günes isigini gecenin koynunda sakladigi gizemle getirene kadar..
Korkulara siginirsin, umutsuzluklara ve hüzünlere
en zifiri karalarda bile pes etmezsin, bitikligine ragmen tutsak kalirsin geceye, cünkü alisilagelmis birsey vardir,
gecenin en uzun maratonunda bile sabaha merhaba cümlesi yatar
iste bu yüzden gece - hüzün / hüzünde- gece
Kutluyorum efendim