MANOLYA-2Ok olup saplanıyor yüreğime türküler Nöbet tutar ruhumda acının zembereği Boyanır çığlığımla zindan karası her yer Gideceksin diyerek ey gözümün bebeği ..........Alınca haberini taş düştü duru suya ..........Sen gitme buralardan ben gideyim Manolya Yaslan göğsüme yaslan,dinsin kar fırtınası Efsunkâr yokuşlarda üşüyor üşüyorum. Isıtsın can evimi ellerinin kınası Gece gündüz ben seni, seni düşünüyorum. ..........Taş kesilsin Akdeniz, yıkılsın şu Antalya ..........Sen gitme buralardan ben gideyim Manolya. İpek gibi tenini, ılıman nefesini Tan yeri ağarması gülüşünü özlerim. Dayanamam bitanem duymaz isem sesini Kopsun kolum kanadım, kör olsun şu gözlerim. ..........Çığ düşsün Toroslardan, tersine dönsün Dünya ..........Sen gitme buralardan ben gideyim Manolya. Ben, alnı akıtmalı boz atlarla giderim Ben, köhne zamanların en yorgun savaşçısı. Sen gökkuşağım, yağmur damlasındaki perim Sen, ak sütten yumuşak, zeytinin ışıltısı. ...........Kuşların cıvıltısı, gönlümdeki kanarya ...........Sen gitme buralardan ben gideyim Manolya. Mustafa CEYLAN |
baştan sona mükemmel olan bu şiirde ben en çok bu dizeyi sevdim...
ateş kızıldır...kına da kızıldır...ve kına bu yönüyle ateşe benzetilmiş....
müthiş bir istiare....
bence ne sen git, ne de mamolya gitsin....
antalya ikiniz beraberken güzel ve anlamlıdır....aksi halde hanginizin gitmesi önemli değil...
ikiis de sanırım aynı acıyı verecektir....
selam ve hürmetler...