CAMCam... bakmak istediğin yere bakar.... Görmek istenileni yarar görmeye... Gözlük camı bile... Görmek istemediğine çekmek üzere perdeler... Bir perde çekersin gözlerine de... Olur... biter... Oysa... Cam kırıkları gibi kalır geride.... Kalp kırıkları... Ve örtmeye çalıştığın çıplak gerçekler... Elinde doldurduğun cam kadehinle Başbaşa kafa çekersin...gerçeklerinle... Yıkarsın tuzlu suyunda gözünün, Kalp kırıklarını.... birer.... birer.... Perdeleri örtmeden Bakmayı öğrenince... Hayat camdan gülümser...... Elif Şebnem Akal |
dokunabildinizmi yağmura....
keyifti okumak...
kutlarım