Uyuyamıyorum GeceleriGece yarıları Kabuslar basıyor uykularımı. Ah! Gece yarıları, gece yarıları Gözlerimi kapattığım anda Başlıyor intihar saldırıları. Ve insanlığa açılan bir savaşta Teknoloji harikası silahlarıyla Çocuklar can veriyor Bağdat’ta. Kolları, bacakları, oyuncakları Savruluyor havada. Ah, geceleri gözlerimi kapattığım anda Açlıktan çocuklar ölüyor Afrika’da. Ve onlar, çölde susuz kalmış fidanlar Onlar ki, ölümün pençesinde çaresiz ceylanlar! Buruk bir tebessüm göndererek uygarlığa Soru işaretleri çiziyorlar boşluğa Ürkek, umutsuz, donuk bakışlarıyla. Geceleri gözlerimi kapattığım anda Beş yaşında bir çocuk, mendil açıyor kaldırıma. İkisi, tiner çekiyorlar tenha bir parkta Ve bir kaçı, kırmızı ışıklarda duran arabalara Uyuşturucu, sigara, satıyorlar kavşakta. Kurban edip çocukluklarını, üç-beş kuruşa. Siz ki, hakimisiniz ya, bu uygar dünyanın(!) Bu gözü dönmüş orduların Bu kan ve gözyaşının, bu katliamın! Ne olur, bari geceleri savaşmayın. Çocukların olsun rüyalar Ve bari, rüyalarda yaşansın çocukluklar. Ne olur, geceleri savaşı bırakın! Bırakın ki, kelebekler kadar ömrü olsun Yeni doğan çocukların. 26.04.2007 Antalya |