ÖDEŞME
Bir sevda cephesinde şanlı fetihti aşkın
Destanı çağlar boyu, nâmı cihânı aşkın Bendine sığmadı kalp çağlayandan da taşkın Katre katre zây oldu umutlarım akarken ----------Gelip de zûl hâlimi gözlerime bak gör sen ----------Hayallerimi de dök, sel şaç şaçabilirsen. Şimdi neylesin gönül nasıl meylini yolsun Sen ki ufka açılan en umut dolu yolsun Varsın batsın kör âfak bütün ziyâlar solsun Yırtılsın şems-i cihan tan geceyi sökerken ----------Çalıp da zifîrini karanlığına sür sen ----------Düşlerimden bir zar çek, zûl seç seçebilirsen. Değmesin sakın gaflet uğramasın nedamet Cürmüne gönüllüyüm gücün yetkince zulmet Bir yolu hayra çıkar, elbet bulunur hikmet Çıkar tüm nefretini ifrazâtın dökerken ----------Gülüp acziyetime saltanâtını sür sen ----------Yakın menzilimden çık, tel biç biçebilirsen. Kaldıramam bu yükü fıtratımdan da ağır Zemine batıyorum gitgide ağır ağır Susmuş tutuk dillerim, kör duyularım sağır Sensizlikte kayboldum yalnızlığı ekerken ----------Bilip de ahvâlimi şer defterini dür sen ----------Tüm vebâlin bana yük, al kaç kaçabilirsen. Firkatin izlerine gözyaşım dökülüyor Nalân yüreğim bedbin ciğerim sökülüyor Devirdiğin her çama bir lâhit dikiliyor Bakışlarım köz duman şimşeklerim çakarken ----------Kalıp da yamacımda gönlüme huzur ger sen ----------Sıla say gönlüne tak, sil göç göçebilirsen. Susturma yüreğini koyver essin gürlesin Sükûnetten uzakta her daim hır-gür’lesin Âsuman sana ağsın kayra seni söylesin Ağzını semaya aç rahmet göğü yıkarken ----------Kılıp da aşk farzını simânı yan çevir sen ----------Zemzem suyu gibi ak, gel iç içebilirsen. Sakın anma bir daha dile gelmesin adım Ezayla sendeledi sana doğru her adım Boğazım düğüm düğüm, kursağımda muradım Akıl kalmadı serde, dumur ustan çıkarken ----------Salıp da şuurumu ‘ben’imi bana ver sen ----------Kanatların efsun fak, bul uç uçabilirsen. Sana uzanan eller bileğinden kırılsın Dolandığın belime zer sarmaşık sarılsın Vuslata çıkan yolda uçuruma varılsın Takâtim tükendi yâr zulmetini çekerken ----------Dalıp da yüreğime cerahatine gir sen ---------- Yara aç oyuk oyuk, del geç geçebilirsen. Gönül bunca halveti şer maziye gömer mi? Pervasızca edalar bedbaht tenimde mermi Affedemez yüreğim can alıcı bu cürmü Tekme tokat kapında iler gibi çökerken ----------Yılıp da bu savaştan çiçek çiçek göver sen ----------Gururun üstüne ek, gül aç açabilirsen. Şengül CENNET 30-6-09 |