YÜREĞİM KANIYOR
Ruhumu kırbaçlıyor sevgi diye verilenler,
Acılara hapsedilmiş tutkuların zehiri. Hoş, tatlarla süslenmiş öldürücü sancısı, Yüreğim kanıyor, yutup tüküremediğimden. Ayaklarım kayıyor yürümek istediği yerden, Ellerimin uzandığıysa bir cehennemin sureti. ’Gel’ diye çağıran bir el, _şeytanın eli_ Yüreğim kanıyor, gidip dönemediğimden. Gecelerin sessizliği karanlığı takipte, Kaçansa hatıralarımın silik silüeti. Kollarımda hayallerden ümit parçaları, Yüreğim kanıyor, tutup getiremediğimden. |