Yarabbi sen bilirsin benim hâlimi
Şu dünya gurbetinde özler oldum ölümü...

Ne bitti ne tükendi başımdaki bu dertler
Hayra alamet değil yoldaki işaretler...

Tükendi birer birer ömür denilen günler
Kabri gösterir oldu gittiğim bütün yönler...

Şu yalancı dünyada boşuna yaşamışım
Uzun ince yollarda yanmışım,susamışım...

Gölgelerin peşinden dört nala koşturmuşuz
Vardığımız hedefte ha varmış ha yokmuşuz...

Yıllar yel gibi geçti şimdi gönlüm biçare
Havanda su dövmüşüz geç anladık ne çare...

Her doğan gün çileye gece hüzüne gebe
Nerede ehl-i akıl nerede muhasebe...

Anahtar deliğinden bakıyoruz dünyaya
Nefsimiz tuzak kurmuş yürüyorken mevlaya...

Akibeti bilinmez dönülmez yola gittik
Dünya nimeti için ukbayı feda ettik...

Teselli kâr etmiyor elemler doldu taştı
Alem gülüp oynarken banada hüzün düştü...

Güneş guruba yakın uzamakta gölgeler
İlâhi mahkemeye hazırlanmış belgeler...

Göz açıp yummuş gibi seneler çabuk bitti
Gençlik kafeste kuşmuş bir anda uçtu gitti...

Şimdi geçen yılların ardından bakıyorum
Maziyle yüzleşip derdimi döküyorum...

Keşkeler biriktikçe birikiyor önümde
Bende Allah kuluyum bir canım var benimde...

Ne rahat yüzü gördüm ne de muradımı aldım
Kader dedim yutkundum hâlim Mevlâ’ya saldım...

İsmail GÜL..................................Vars@yalım