BirAz Ölüm
(adınla başlıyorum..
elif lâm he) gözlerimin karmaşaya alışması gerekli kırıntıdan paçavradan arınmalı kalbim sen olan bütünlüğüm parçalanmadan ben olan hiçliğime ulaşmalıyım ki şu derin karanlık ve içinde şakıyan kuşlar için biraz teşekkür biraz tövbe ediyorum çok yanıldığım başkalarınca bilinmeden oysa azıcık ölsem çokça yaşayacaktım az yaşayıp hiç ölmeden serin yaz geceleri sundun bana bu ve buna benzer yüzlerce gece kalem kağıt ve aşk sundun halbuki ben tüm sonralardan kaçıpta sana aksaydım her serin geceden kavline koşsaydım az yeseydim mesela az konuşsaydım bütün vücudumla dönseydim ona biri bana seslendiğinde salıverir miydin beni o zaman elma hırsızları zindanından (adınla devam ediyorum..hay..) şair "gecenin üçüdür en uygun vakit, bahse girerim" ** dediğinden beri gecenin her durağında bekledim öyle bir hülasa var ki yedeğimde şimdi uykudan güzel herşeyimi yitirdim şiir de zerkolunmuyor artık kalemimden çeteledim dünyayı keopstan kâbe ye kadar ihanet muhasibiyim hesabım oldukça kabarık halbuki biraz ölebilsem çokça yaşayabilirdim sanırım şimdi her önüme gelen derinliğe bir akşamlık tuz serpip ölülerin irkiltici kokularını teneffüs ederek çalışılmış ve büyük çok büyük bir yakarış için gözyaşı biriktiriyorum birazcık ağlayabilsem çokca gülebilirdim sanırım kalbim tütünle ve geceyle arıtılabilir bir kimya değil artık ona bir yakarış gerekli şu gecenin içinde şakıyan kuşların ki kadar büyük olmalı en azından ağır ve serin tozlu ve yumuşak bir ikindiye doğru kulaç atabilirim oradan sonra ezan ve yanıp sönen kırmızı ışık bitti nasılsa ilk ışıklar tepelerden akarken bu şiirin sesini birazcık açmalıyım ’ol’ dedin oldum ’öl’ de öleyim (ve biliyorsun ki bu bir yalan) (adınla bitiriyorum la havle vela kuvvete illa billah..) @.. yirmibeşhaziranikibindokuz ** İsmet Özel // Akla Karşı Tezler Şükrü Özmen |
harikaydı, içtenlikle kutluyorumm...