Argon rüyası
bilmem hangi trenin altında kalmış
tozlu raflardan inmemiş bir kitap kaldı ki ruh bedenden kaçmakta her nehir ırmaksız yaşamakta sözler tükenmişliklerle boğuşmakta …. Taş görüntünün incisi buğulaşmakta Bu görüntüyle gözlerim kamaşmakta iken Ansızın düşlerim de, piramitlerin olduğu yerde . … Söyleyecek o kadar söz varken Sığdıramamak bir cümleye Çok ağır geliyor insana Yükünü taşıyamıyorum … Kalbimin anahtarları yine yerinde değilken Ansızın gelmişti ya Kocaman gülüşlü hala kızı Birden uyandırdı piramit rüyamı … Kırık bir düşün yerini aldı Bir umut dünyası Orda bütün romanlar iyiydi Gerçek olmasada piramitler Buz şatom sıcak olsada Her şey çok güzeldi… … Uykum gelmişken bu sondan Rahatsız oldum. Ne kötülüğümü gördün be deli Diyen argon gibi…. hande hatipoglu-2009 yedinci sınıf deniz kızı |