Maviye Ekti Tanrı ÇiçekleriniKayıklara yükledim kırları Bahar uykusunda Avuçlarımda nasır sancılarıyla asıldım küreklere Çektikçe haz aldı anlar Gökyüzü ne kadar maviyse Ömürde o kadar Günler geçtikçe yayıldı kokusu Toprak özlemi mis gibi çok uzaklardan Sürüklenmiş gökkuşakları Eşlik sevdalısı Yağmur damlaları akıyor Dudaktan kalbe Çiçekler yapraklarına kavuşmuş çoktan Ne bir kara ufukta Ne bir rıhtım Avucuma batan güneş Çektikçe yoruldum Çektikçe çocukluktan Ne kadar çok baharımsıydı büyümek Bir alabora hikayesiymiş hayat Bir çok yok Ve yokluktan . KUZEN |
"Ne kadar çok baharımsıydı büyümek"
ne bileyim işte
üzerime alındım:)
başarı,sağlık,mutluluk,huzurla şair...