Yazık Oldu
belki bir gün...
belki bir gün bir yerde... tavan arası hatıralarını kaldırım taşlarında ezdiğinde pişmanlıklarınla iki büklüm gözyaşlarına sığınırsın da bağ bozumu şiirlerde üzüm gözlü yarin kar beyaz teninde.. umutlarını saklayıp cebinde iki büklüm gelirsin kendine veya günah yüklenen her hükümlünün aynasız bakışlarında varlığını sürdüren teknoloji virüsüne kaptırırsın üç paralık sevdanı ne olduğu bellisiz kimliksiz cesedinde sadece resmimi bulurlar vah vah güzelmiş derler "yazık oldu" deniz güneş |
iki büklüm katlanmış deyimi hoştu
emeğine sağlık
sağlıcakla kalın