Ey dost!Sende mi gidiyorsun?
Benden ela gözlerini mahrum mu ediyorsun?
Geçirdiğimiz onca yıldan sonra,
Ey arkadaş!Sende mi gidiyorsun?
Anılarımızı ,kavgalarımızı ,paylaştıklarımızı bırakıp,
Sözlerini , yeminlerini unutup.
Söyle!Bana veda mı ediyorsun?
Konuş! Susma konuş!
Beni gözlerimde yaşlarla,
Kalbimde sonsuz bir acıyla,
Zalimlere mi emanet ediyorsun?
Mücadeleden korkup
Beni hayatla, daha ötesi
Yalnız mı bırakıyorsun?
Sen benim yaşamımdaki tek gerçekken,
Ey dost!Beni yalanlara mı atıyorsun?
Seninle mutluluğu yakalamışken ,
Hergün ölümü beklememi mi istiyorsun?
Arkadaş!Bak artık gündüzlerim kararıyor,
Gecelerimden yıldızlar batıyor,
Bana senden eşsiz bir ızdırap kalıyor.
Ey DOST!Şimdi sende mi gidiyorsun?
Benden o ela gözlerini mahrum mu ediyorsun?


FADİME KAHRAMAN