ACIMASIZ PAMUK PRENSES
Parmaklıkların ardına kilitledim kalbimi
Ayrılığın acısını tattığımdan beri Mutluluğu çok gördüler bana Umutlarımı, hayallerini yıktılar Kurşunlar belki bu kadar acıtmazdı yüreğimi Parmaklıklar belki bu kadar soğuk olmazdı Rutübet kokan bu zindan bu kadar ağır gelmezdi belki Ezilen kalbimi parmaklıkların ardına bıraktım. Ne ayazın soğukluğu, ne de kar fırtınası Sensizliğin hasretiyle titriyorum. Ellerimden kayıp gitsende Sensizlik zindan olsada seni sevmekten vazgeçmeyeceğim Toprağım, taşım, nefesimsin Uğrunda öleceğim sevdamsın Beni benden alan Acımazıs Pamuk Prenses’imsin Orhan YOLBAŞ |
Ne ayazın soğukluğu, ne de kar fırtınası
Sensizliğin hasretiyle titriyorum.
Ellerimden kayıp gitsende
Sensizlik zindan olsada seni sevmekten vazgeçmeyeceğim
Toprağım, taşım, nefesimsin
Uğrunda öleceğim sevdamsın
Beni benden alan
Acımazıs Pamuk Prenses’imsin
tebrik ederim güzel kalem