DUMANSIZ YANGINLARDA ÜŞÜRÜMDUMANSIZ YANGINLARDA ÜŞÜRÜM Gönlüme hüzün yükler, bırakıp da gidişin Aldığım her nefeste, Azrail’ e koşarım. Kor alevler içinde, güneş doğmaz odama Dumansız yangınların, kucağında üşürüm. Sensiz bomboş mevsimler, çorak bütün iklimler Dermansız dizlerimle seraplara düşerim. Cana cansın diyorken, çekilir mi ayrılık? Zülfüne bağladığım hatıranla yaşarım. Ne çöl kavurur beni ne de temmuz sıcağı, Ben yalnız bu sevdanın alevinde pişerim. Eriyip tükenmekse bu sevdanın kaderi Mezarımı sadakat menzilinde eşerim. Gazi Hüseyin KILBAŞ |
selamlarımla