BABAMÇatısı çökmüş ev enkazı On yedi yıldır… Nefes verendin Ömrüme sebeptin Kalanımı ömrüne ekleyebilseydim… Yakalayamadım Buz ellerinden öptüm de Sıcaklığımı duyamadın… Kapanan gözüne kirpik Sızan son damlana can Olayım dedim de olamadım Yapamadım Sensiz eksik yanımı tamlayamadım Çökmüş dağından sızan lavla yanan Eteğinde bitmiş ot parçası Yemyeşil kalamadım Kırk Düğüm boğazım Yutkunamam… Nasıl muhtacım sana Çizdiğin hatta dursam da Dünya aynı dünya Yaslandığım dağım yok ya Sallanıyorum baba… Darağacında yürek İpi ha çekildi Ha çekilecek Mezarın başında Bir işmar etsen Bir görünsen Öpsem, öpsem, öpsem Babam! Ellerim niyâzda Gönlüme ektiğin çiçeklerle Mavilere hediyeni yolladım Şükran AY 21.06.2009 |
Şiirinizi okurken duygulandım.Her insan babasına şiir yazmak ister.Benimde şiirim var
Çocuktum pabuçlarım delikti
Koşardım mahallede,delikmiş umurumda değildi
Uzaktan babamı görünce
Koşardım ona sarılmaya,ellerinden tutmaya...
................................................
...........................................................