KEŞKE**
hani geçenlerde bana sormuştun
neden gözlerin bu kadar derin_? neden ağlayışların bu kadar acı_? neden çığlıkların bu kadar sessiz_? neden beni sevdiğin kadar da acıyı karanlığı seviyorsun_? oysa kendini bana bıraksan sorular yerine benimle birlikte değişsen ben sana ölülerin bile sahip olamadığı bi cennet verirdim ben şimdilerde seni tanıdığımdan beri bilmiyosun ki bütün o hallerimin senin eserin olduğunu ben keşkeyi ve belayı sende tattım her nedense arkama baktığımda ne seni ne hayatı benimle olan sadece bela karanlık ölüm ve kocaman keşkeler kaldı be sevdiceğim şimdi soru sırası bendeama soruları sen kendne sor ben susacam neden biliyor musun_? çünkü; kendime kalan yani senden kalan karanlığa...ölüme ve keşkelerle konuşuyorum ben kendi kendimde kayboldum belki hep kendimdeydim ama ruhum yoktu ruhum geri dönecek yeniden gelecek sen gittin görmez oldun sen gittin sensiz kapadım gözlerimi artık sana vereceğim hiç bişey yok ama keşkeler verebilirim..... |