şehrin düşürivayetler dinledim vebalı uykularımda ter ter ihtilalin korkusudur bu ha delirdi delirecek kör kurşunlar gibi dirilecek soysuz intiharlar sınanır şimdi iki kaşımın arasında… bilirsin gece meleklerin gözyaşında iner pusuya iblislerin nasiblerini alma vaktidir ertelenen kuşkulardan yani yıldızlar da ölecek ben ölürken ve sözcükler kanda yüzecek varsın olsun… sen yine de kirpiklerimden uğurla beni korkma sal saçlarını göğsüme avuçlarımda kanla doğmuşum ben boz ağıtlarda yıkanmışım merhametimde asılı kalmış yusufcuklar söyle! geri dönersem bu şehrin düşünden hangi Eylül´ü öpmeliyim bu gece can… 14.09.2006 *dün gece sol omzuma konan martıyı vurdular ilk kaçan ay oldu… |
umarım okumadığım kalmadı sayfanıza artık hep misafirim..
iyi gece.