Gözlerimi karanlıklara vura vura kanatacağım
Git diyorsan,istemiyorsan...hayatımdan çık diyorsan
Yorma kendini söyle...söyle başkasını seviyorsan Belki titreyerek uzanırım karanlığa ama Ardından bile bakmam...gidiyorsan. Keyifle danseden dünya işte orada Gözlerimde donan hayalin kadar sapkın Renklerin iç açıcı güzelliğide öyle Arada bir göz kırpan yıldızlar gibi çapkın. Kuzey rüzgarlarının esişi kadar sert olsada Yüreğim bir kere daha almıştı işaretini Sen varken hep sana mahkumdum Ama düşünmeden bir kerede bitirdim esaretini. Bakarken o güzel yüzüne bir daha,bir daha Körelmiş gözlerim yüreğinde sevgiyi okuyordu Hani hiç gitmeyecektin ya...hani aşıktın Hani artık bütün çiçekler bize kokuyordu. Ayrılığın acısı ağıt kadar kahredici Silip yokedici ağır bir yükmüş Sensiz hayat ölüm gibi zormuş...gördüm Ama içimdeki aşkın ölümdende büyükmüş. Kaç kere tırnaklamıştım yüreğimi kaç kere Yalnızlığıma ılık gözyaşları düşüyorken Ama hayalin hiç bırakmadı beni Çıplak kış gecelerinde üşüyorken. Kıpkızıl ufuklara bile dokunurdum Sisleri aralamaya çalışırdım bölercesine Rüyalarımı kadife koltuklara yatırırdım Bende uzanırdım yanına ölürcesine. Gidişine bakarken öylesine ardından Neler koptu yüreğimden yavaş yavaş İç içe girmiş karanlıklarla dost oldum Yalana meyletmiş gecelerle arkadaş. Şuursuzca koşmak istiyorum bıkmadan Kaçıp kurtulmak istiyorum kaderimden Suyu yemiş ateş gibi kıvılcımlardayım Vurdu hayat...yaraladı en derinden. Bu son dizeleri sana yüreğim elimde yazacağım Gözyaşlarıma bandığım kalemide kırıp atacağım Yıllar gizleyemeyecek artık pişmanlığımı Gözlerimi karanlıklara vura vura kanatacağım. |
biraz kırgın biraz hala tutkun...
yani hep olması gereken gibi...
sevgilerler şair..