--ANNE--
Kalıyorum ortasın da hayatın,
ne olur tut ellerimi Anne ; bırakma beni bu şehir de, terketme beni kaderime ................... Bu şehir adamı yutuyor Anne ; bu şehir................... ...............gönlümü uyutuyor. Kayıyorum oltasından hayat’ın. Ne olur bir uzan da tut beni.. O sıcacık sevginle avut beni. ....................... Bak ! Tutmuyor ellerim Anne, yitirdim kelimeleri bu şehir de ; Bu şehir adamı bitiriyor Anne, ne olur terketme beni kaderime koyma beni acılarla iç içe........ Çekilir önüme sisten bir perde, kurulur Altın’dan , hayali sahne , ’’Oyna ! istediğimiz rol’ü ’’ derler de; yüzüne gülen gülücük sahte.... Beni böyle bir başıma, yaban eller de koyup da gidersin ilahi Anne.... Görmezmisin ne kadar sana muhtacım, şu gönlümün sultanı , başım’a tac’ım, senin sevgin benim tek ilacım , koyma beni buralar da sana muhtacım.. ANNE’ME.. |
K.M.