Bir Gülüş....
Vakit sabahın beşi,
Tamda rüyam da sevdiğimi söylerken, Karanlığın ortasında açtım gözlerimi… Güneş henüz misafir olmamıştı odama, Oysa güneş hiç misafirim olmadı ya, Hayalini kurarak dalıyordum tüm uykulara… Her sabahı yağmurla karşılardım, Gökyüzünde ne tek bir yıldız görebilirdim, Ne de Ay’ın bana eşlik ettiğini, Öylesine mahsun ve yorgun geçerdi günlerim… Bazen bir şarkının içinde bulurdum kendimi, Eski bir filmde arardım bilmediğim birini, Ya da oturur pencere kenarına, Islanan kuşları seyrederdim günboyu… Her romanımın sonunda, Mutlu bitirirdim sevdaları, Mutluluğu bir gülüşe bedel tutardım, Her sevdalının yüzüne bir gülüş eklerdim… Bir gün benim yüzüme de bir gülüş işler diye…. Şair ceketli çocuk 05 Haziran 2009 – 23:54 |
yüzünüz hep gülsün fimlede romanlarda bir komedide degil hayat yaşarken gülümseyin
çok etkili özeldi benim için kutluyorum yüregi kalemi
saygılarımla