Yakamozlar Misafir Olurdu Kristal Vazolarımıza..
Ben gönül olurdum sen aşk..
Bakışlarımız müthiş bir söylem olurdu Nutkumuz tutulur sararırdı benzimiz Sen yürürdün, eteklerinde ıslanırdı zaman Avuçlarımızda dualar açardı çiçeklere benzeyen.. Sabahları güneş olurduk birbirimize Sessizce girerdik odalarımıza ansızın Ruhumuza bir çağlayan dökülürdü Tenimizde aydınlık, tarifsiz bir nur Ağlayarak çıkardı gece içimizden.. Hep yan yanaydık ama kollarımızda bitmez bir hasret Yıldızlar dökerdi bütün ışıklarını yinede uslanmazdık Sönmeyen bir sevgi kucaklardı evimizi Gökyüzü kapımızdan ayrılmayan mehtap Yakamozlar misafir olurdu kristal vazolarımıza.. Şimdi ufuklarda aranan kaybolmuş bir ışıksın Seni bekliyor ardınca dolaşan o bitimsiz mevsimler Tebessümün yüreğimde silinmez bir mühür Bayramları bekliyorum Ey sevgili !Dön artık ! Bir lahza olsun Ruhumu güldür.. |
leylim tarafından 4/24/2007 10:23:58 PM zamanında düzenlenmiştir.