İçimde Bir Nokta Kâinat..
Evren kadar
Geniş Bakir ve çıplaksın.. Anlamadığımı sanma Kır menekşesi bakışlarını.. oynak kanatları munis rüzgârda çırpınan ağacın kuruyan dalında yaslanmış eşine bahar ruhlu bir kumrusun oysa. İki dağ arasına Sığınmış Ürperti verici gizemli ve derin Minik dalgacıklar sunan Hem şeffaf Göl yüzlü ruhun mu sakladığın yoksa.. Yine mi dokundun Yıldızlara Parlak parmakların ahenginden kurguluyorum Anımsamalarımı.. Korkma Uzat boşluğunu yüreğime Sensizlik dolsun.. Giydir beni Tut acımaksızın silkele Çile ve ızdırap kıvamında yalnızlığım Huzur bulsun.. Bilesin Aklım üryan ve umarsız.. İçimde bir nokta kâinat.. |
önce samimiyet ve cesaretinizi sonra
şiir adına edebiyat bilginizi..
inanın çok memnun oldum..şu ifadelerinize yürekten katılıyorum ve daha öteye geçerek hiç sevmiyorum
"Bravo, çok güzel olmuş, harika, mükemmel , mükemmel ötesi gibi iltifatlara kendimizi kaptırdığımız an, yerinde saymaya başladımız andır."
çünkü sanal alem altın tasta zehir sunma yetisine sahip..istiyorum ki (-istiyoruz ki )gül şerbeti sunalım..hepsi bu..
anlatım bozukluğu var dediğiniz yer -dizeler son derece doğru..bakalım nasıl yakalnacak arzusu idi..sizi bu yüzden tebrik ediyorum..
aslı şu idi dizelerin.."
oynak kanatları
munis rüzgârda çırpınan
ağacın kuruyan dalında
yaslanmış eşine
bahar ruhlu bir kumrusun
oysa."
düşündüm..şiiri bozup -bozmama arasında kararsız kaldım..ve bilinçle bozdum..demek ki edep-ve edebiyat gözüyle bakınca...işler çok farklı oluyor..
teşekkür ediyorum ..
sevgi ve saygılar sunuyorum yüreği
ve aklı şiir dolu dosttum..