Ay dikerim yorgun geceye
Eflatun renginde kucaklıyorum umudu
Islık sesiyle sabaha dalarken gözlerim Bir varmışım… Uyanınca yok… Kaçıyor sevinçlerimin üvey çocukları İhbar edercesine yalnızlığımı Duygularımın iniltisini bırakarak Dur diyorum… Gitme… Çoğalır ateşi yüreğine bir kıvılcım düşerse Her yer mahşer Şeytanlar avlarını bırakıyor birer birer ateşe Rüzgâr belini incitir karanlığın Ay ışığı saçına dokunuyor sokakların Parmaklarımın ucunda yıldız tutarım Göğsümün sol tarafında hüzne yolcu bir gemi Uçmayı unuturcasına kuşlar düşer yeryüzüne Ağlarım… Sesim tar-u mar eder sessizliği |