Pierre Loti, Taranta Babu’ya göre düşman
Fehim Bey’e dost can
Her neyse, öldün sen de pastanın içinde
Yahuda belki İsa
Bana düşmez dua okumak sefil dışkına
Pierre Loti
Belki insan belki de bir yanılgı



Her neyse sen dinle bari ölü Fransız
İçimde kemirilen yanım akıyorken yumruktan
Ve hiddetim manşetlerde gezinirken Loti
Ufak bir kedinin Ayasofya’da
Namaz kılan gölgesinde uyudum



Çağırdı sokaklardaki cinayet, bedenleri
Bir bebekten yudumlarken çığlığımı
Her karış toprak içti gözyaşımı
Sen dinle yine beni Loti
Tırnağımda hala on dokuzuncu asrın pisliği
Kemiriyorum tırnağı kan benim, ten benim
Anlamadım gitti be Loti



Ova ova benim dağındandır nefesim
Çıkınımda yufkaya sarılı keşkek varken
Açlık zindanında minik kral olan bedenim
Anadolu’da sefil gezmez bilirim
Lakin Loti asalağı bol bu memleketin



Ya unuttum senin adını kim verdi Pierre Loti
Bildiğim kadarıyla on dördüncü asırda
Boğaç Hana Dedem Korkut vermişti nefesini
Hangi cadde onun ya da hangi sokak
Şimdi kızdım bu yüzyılın cahil sürüsüne
Nazım’a ancak hak verdim bil sen de Pierre Loti



Bu memleket on yedisinde alındı yetmişinde satıldı
İstersen Yahudi’ye sor
Onlar mı, bilmez seni beni derdi gücü…
Her neyse Pierre Loti,
Sen mezarında uyu ben yaşarken bu memleketi



Hey ölü Fransız ben okudum yine senin için ayetel kürsi