GÖNÜL YANMASIGeziyorum şehrin sokaklarında Avare kaldırımlar takılıyor ayaklarıma Sokak lambalarında uçuşuyor kelebekler Sırılsıklam hatıralar gönül sayfalarında Nerden çıktı şimdi bu yağmur Kapıyı çarpıp çıkmışken…. Ben seni unutmaya yaklaşmışken Söyle nerden çıktı bu yağmur Bu bulut bu rüzgar bu keskin ten kokusu Ne kötü , yalnızlığa alışmışken Her şey yeniden diriliyor Çiçekler çıkıyor topraktan Ağaçlar meyveye duruyor Ateş böcekleri süslüyor geceleri Bütün ışıklarım sönmüşken…. Gemiler dönüyor limanlara Kim bilir kaç fırtınaya tutularak Kaç ocak tütecek sevinçle Kaç kucak dolacak özlemle İçimi seninle dolduruyorum yeniden Yokluğunla bu denli barışmışken… Belki de Haziran sıcağındandır Gözlerimin tuzla yanması Geçer belki de soğuk bir duşla Kolaydır tenin kandırılması Hele bir eylül sancısı tutsun Sarı sonbahar hüznü düşsün Sen o zaman gör bir de Nasıl geçer gönül yanması… Yüreğin sönmez ateşlerde kavrulmuşken… 13.06.2009 Orhan Bektaş |
Nerden çıktı bu yağmur
Bu bulut bu rüzgar bu keskin ten kokusu
Ne kötü yalnızlığa alışmışken
Her şey yeniden diriliyor
Çiçekler çıkıyor topraktan
Ağaçlar meyveye duruyor
Ateş böcekleri süslüyor geceleri
Bütün ışıklarım sönmüşken….
YÜREĞİNİZE SAĞLIK SEVGİLİ KARDEŞİM. GÜZEL BİR ÇALIŞMA VE MÜKEMMEL BİR ŞİİR.
KUTLUYORUM SİZİ.
SAYGI VE HÜRMETLERİMLE.