Sen tatlı uykular uyu diye
geceye nöbetler yazıyorum
belli belirsiz saatlerde uyanıyorum
ve üşümesin diye resmini
avucumun içine saklıyorum…

bu şehri yalnız bırakamam
yiter gider anılarımız sonra
kaybolur gün batımı sevdamız
kopar derin hülyalarımızın uçurtmaları

ben de gidersem
yağmurlar da gider
solar gökkuşağı renklerimiz
döker yapraklarını çınarlarımız
ve ezilir güller
darılır papatyalarımız…

yarım kalıyor şiirlerim
ve şarkılar daha bir hüzünlü
içtiğim çaylar zift bulaştırıyor dudaklarıma
zaman kirli çamlara tutsak
seni aklımın ziyan köşesine taktım
elimde aşkın zakkum çiçeği
uzun gecelerime yar tutuyorum
gittiğin günün şafağını…

ben kalıyorum…
bilirsin alışkınım
biraz sıkıntılıyım dargınım
aşkı ve ateşi birlikte taşıdığımdan mı bilinmez
sevdiğimde yanıyor benimle…
gelemiyorum sen yanma diye …


23.12.2009
Orhan Bektaş