DOSTUM OLCAğınmı sandıN kENDini ...cudam sın AncaKİsimsiz kaldığım Afsız günlerde Islanıp yağmurlarda Pazarlanan dostlukların Ana avrat satışlarında Tükürüp öfkeyle Kim bilir kaç kere Baktığım yüzün namlusu Anlımın ortasında Hepsinin topuna Kimlerin defteri dürülmüş Kiminin eli kana bulanmış Yolların ayrılığı Dert olan faslın Kurşuna çalan rengi Ey dost bildiğim Senin yüzünde Eceldir belki umudun Değil asla Astım ipini Sallanacaksın Dilinin ucunda Gerilip acıdan Bütün günahların Dizilecek ilmek ilmek Yağlı urganın Kendir dokuması Lifini inkarında Boynunu vurduğun Senin için her doğrunun Kanayan intikamında Sürünerek Çekilip sorguya Af dileyeceksin Bödelek gözlerini açıp Bırak beni Kendini kurtarmayı dene bence delikızım asla değil bu şiir benim tarzım lakin dellendirdiler...af ola... |