Sevgi dirençtir. Nerede biteceği bilinmeyen gizemli bir çiçektir. Yaşamın anlaşılmaz kurgularında çelik sabrımız bir bir tükenirken bu çelişkili coğrafyada yüreğimiz var oldukça, kazanan hep bizler olacağız.
Ab-ı hayatımızın katmerli acılarında sevdikçe büyümek dileğiyle...

Tuz buz olmuş bir yaşanmışlık balası içimizde
Yüreğimizin fırçasında ıslak kalmış tutkular
Sarayımızın çevresini kuşatmış ayrık otlar
Mendilimiz kirli, rüzgârımız savruktu yar
Masallarımızın yitik ülkesinde ağlarken çocuklar.

Deniz/ler ülkümüzdü bir zamanlar bu korkulu ülkede
Her ölünün başında akbabalar sürüsü ciritler atardı
Türküler halaylarımızdı, kurbanlar verdik mitinglerle
Karanlıktı odalarımız, efkârlar sardık biz tütünlere
Sevgilerle yeniden yarattık biz bu sevda ülkesini.

Bezgin bir masal ülkesinde hasrettir dinlenen şarkı
Hepimiz sevdadan sanık, hepimiz aşktan aldık ah’ı
Öğünümüze sevgi kattık, yangınlarımızla sevdik aşk’ı
Yerleştik yaşamın hasırına, sevemedik hiçbir altın tahtı
Uzandık dünden yarınlara, sular gibi içtik ab-ı hayatı.

Gözlerinin yasak şehirlerinde bir başınayım şimdi gülüm
İçimdeki yokluğunun sorgularında yitik, kaybolmuş dünüm
Çığlıklarımı katık ettim şiirlere, sensizliğin adına ne diyeyim
Çağlar aşayım sevginle, aşkınla sevgisizlere şölenler vereyim.
Yüreğinin ilkyaz sevinçlerine sal beni, seninle ölümlere gideyim.