O BENİM ANNEMDİ....
...Gözlerimdeki yaşın akmasına izin vermeyen
Onun elleriydi canım yandığında üzerimde gezen Öpücüğümüz dünyalara bedeldi annem için Sarılışımızsa bir hayat gibiydi. Sevincimiz onun sevinci ,üzüntümüz ise onun üzüntüsü oluyor, Biz güldüğümüzde her şeyi unutuyor Ağladığımız zaman kalbi sızlıyordu. Varlığımız yetiyordu ona. Annem için tıpkı parlayan bir yıldız gibiydik Bizim ışığımızla ayakta duruyor Ve görüntümüz ,bizi doğururken çektiği acıları unutturmaya yetiyordu. Canım annem benim... Neden bir gün olsun bile bizden vazgeçmedin ki Bizi sana bağlayan şey eğer o göbek kordonuysa Sen herşeye bedelsin (BÜTÜN ANNELERE,ONLARIN DEĞERİNİ BİLMEMİZ NİYETİYLE...) |