BAHTIM DİNLE

İnsan; bir su misali tarih tarih akar ya
Necipler bu akışa Sakarya’dan bakar ya

Bu ahvâlde değiliz, âhir zamanlardayız
Arasat Irmağı’nda mahşeri bir dardayız

Nefsin şişkinliğine çare değil istiğfar
Çıldırmış cemiyete kılıf değil dört duvar

Duvarın yüzünde kir, körpe beden kelepir
Masumiyet eşyada, insan neden kelepir?

Yalan dünyacı bil ki, yalan dilindeki söz
Yalan sensin, çözersen işte bu yalanı çöz

Çırağın çekici yok, ustanın örsü bozuk
Ahi’ye şed kuşatan Elvani kürsü bozuk

Aç yatana tokluktan dönüp bakmıyor toklar
Varlıktan utanıyor yok içindeki yoklar

Çilingirlik sofrada kemiyetle-keyfiyet
Çağın oyuncağı bu: kapkaç copla emniyet

Balı zehir, balcığı hormon sardı bu sıra
Özürün başı pardon, sünger çekin kusura

İşitmesin kulağın caza bağlı üzengi
Derin ilim okuyor âma gözün kör rengi

Başa bağlanan başlar Başkent’te çözülüyor
Nurlu Cemiyet küfrün ipine diziliyor

Tarihimi yazacak mürekkebim kurudu
Köpek Raci’yle evli Sihirli Annem Dudu

Pinokyolarım düştü bugün, güdük burnumdan
Büyücüler Şatosu zevk aldı bu durumdan

Ne kadar bâtıl varsa üstüme saldı Batı
Değerlerimi bir bir elimden aldı Batı

Gafletimin sebebi yat-yat, uyu ezberim
Zannedildi uyuyan nesillerdedir verim

Halbuki su misali ak ve berrak akıp da
Aka aka fitnenin girdabından çıkıp da

Fatih gibi; karadan yüzen gemilerimle
Adı Ni’me’l Ceyş olan yüzbinlerce erimle

Konstantin artığına dağımı yığmalıydım
Bin yüz yıllık mazimin aslına sığmalıydım