anlamıyorsun...(çıkmaz sokağa çıkan her yol...)Şiirin hikayesini görmek için tıklayın elveda ey sevgili...elveda en sevgili...
O kadar çok yenildim ki,yenemiyor artık beni hiçbir hükümdar…
Okyanusları bıraktım ardımda,bir damla suyun için,kurak bir toprak verdin sadece… Yangının peşinde,uslanmaz rüzgar, bir ağaçtan diğerine,yavaş yavaş kül ettin ormanlarımı… Susuyorum şimdi sana,kuruyan dudağımla… susuyorum,sessiz sessiz,çığlık çığlık bir susuşla… sen bahar arsızı,umut hırsızı,zevk kahırsızı… Dinlemiyor yetişemediğim ve dönüp birkez bile yüzüme bakmayan zaman, Sen gibi telaşlı,ve sen gibi yaralayan. Herşeyi terkettim birşeyin için, herşey affetti beni,bir şey kalmamışken elimde, Herşeyken birşeyde,hiçbirşeymişsin herşeyde. gecede güneş,ateşte su,yarama merhem sanırken, Keder yükleyecekmişsin yetim omuzlarıma, Sabahlar düşlerdim, başım göğsünün kokusunda mahpus, Başın dizlerimde ninni dinleyen haylaz… Dudağım dudağının titreyen tadı, Dudağın dudağımın son hayratı… Ellerim ellerinin en yakışan takısı, Ellerin ellerimin ayasında terleyen… Kalbim kalbinin ebedi kölesi, Kalbin kalbimin ilk sızısı,son sızısı… Ve okyanusları bıraktım ardımda,bir damla suyun için…kurak bir toprak verdin sadece, ‘’Tekrar yeşillenmez mi’’ diyorsun,’’çiçeklerle dolmaz mı’’? öldü artık yeşil...anlamıyorsun… enginname… dokuz/haziran/ikibindokuz ‘’ayrılık vaktidir yaşanan, ölüme giden yolda ilk talan…’’ |
veda ....
elveda...
hiç sevmem...
yorum yok vedalara...