Ölmeden Ölmek
Şu fani dünyadan göçüp gitmeden
Ölmeden bir kere, öleyim dedim. Bunca yıl yaşadım hesap görmeden Ne haldeyim acep, bileyim dedim. Hayat filim oldu önümden geçti Bir dönem çocuktum, hesap tutmadım. Gençlik yıllarımsa laklak la bitti Kim ne derse güldüm, ibret almadım. Rabbim bir eş verdi, dünya güzeli Ama ona layık eş olamadım Yedi yavrum oldu, yok emsalleri Onlara da dürüst ata olmadım. Aynada bir müddet kendime baktım Değerim kaç kuruş eder diyerek Ben bir hiç uğruna dünyamı yıktım Ama bulamadım kuruş verecek Dedim sığınacak bir yer olmalı Yoksa yaşanmıyor değer olmazsa En kudretli varlık Rabbi bulmalı Ona sığınmalı kabul olursa Bir fuar açarak kendimi koydum, Her azama ayrı reyon açarak Yaramasalar da Rabbime sundum Gözlerimden kanlı yaşlar akarak Azalarım hepsi dile gelerek Hallerimi Rabbe anlatıverdi Rabbim dedi önce temizleyerek Getirirsen anca kabulüm dedi Rabbimden son fırsat, kıymet bilmeli Yoksa varılacak yer bulamazsın Bütün günahlardan temizlenmeli Başka türlü asla mutlu olmazsın |
Keşke her birimiz bu hesaplaşmalar içine girebilsek kendi kendimize o zaman belki yaptığımız yanlışları ve doğruşarı görme ve sonrasında kendimizi düzeltme imkanı bulabiliriz.
Bizi sorgulamalara iten çok güzel dizelerdi.
Kutluyorum kaleminizi ve saygılar yüreğinize