GİTMELİYİM...
Bir gün gitmeliyim bu şehirden
Benden sana hatıra gözlerim kalmalı, bakmaya kıyamadığın Bir de narin dokunamadığın yüreğim Kanadı kırık martıymışım meğer ne çok kırılmışım Ne çok sevmişim seni Sevemem belki bir başkasını seni sevdiğim gibi Yüreğime öyle sevgi verirdi ki gözlerin Bir daha bulamam uzaklarda böylesini Bir daha böyle sevilir mi yüreğim? Bir daha sever mi bu yüreğim? Gözlerin gibisini bulabilir mi gözlerim? Ama gitmeliyim. Daha çok yanmadan… Daha çok yanılmadan… Hem kendimi, hem seni daha çok acıtmadan gitmeliyim… Bu sevda bizi savurmadan amansızca Bir gün gitmeliyim… Şehrin yalnızlığını da alıp bavuluma Uzak yollara koyulmalıyım… Öyle uzak olmalıyım ki… Hem seni yaşamalı, hem seni unutmalıyım… Acımı unutturacak bir uzaklık olmalı… Gitmeliyim… Sonunu yazamadığım bir romandı bu sevda Hep yarısında uyandığım bir rüyaydı… Hoşça kal güzel gözlüm… Gitmeliyim… |
Başucumda kimliğim,
Sensizliğe kundaklanan,
Yurtsuzluğun yurduna gidiyorum,
Ayrılıyorum senden. Elveda.................İçimden geldi ve yazdım..... Ardına savrulan bir zerre dize varsa umut var, umut varsa gidiş neden ?
Güzel şiirinizi ve yazan yüreğinizi kutluyorum.
Saygılarımla....