Bilemiyorum…
Şimdi içimden geçenleri yazmak istiyorum.
Kendi kendime oturdum yine düşünüyorum. Ama içim acıyor... Neden mi? Çok basit... Yalnız kalan herkesin beni anlayacağını düşünüyorum... Yalnızlık çok zor bunu benim gibi bilecek biri daha yoktur beklide.. İçimde öyle bir duygu var ki… Sanki bugünden sonra yaşamımın son dakikalarını yaşıyorum da geride bıraktıklarıma geride kalanlara üzülüyorum. Gittiği her yerde bir hüzün bulur mu insan ? Gittiğim her yerde yaptığım her şeyde dinlediğim her şarkıda bir hüzün bir veda var adeta.. Geçip giden zaman mı beni böylesine duygulandıran? Yoksa geride kalanlar mı? Bilemiyorum... |