Bir Gün (Lütfen)
Hücrelerim satılık teki on kuruş
Çoğu zaman dingin bir kadit beden, muhayyeldeki Çokça öldü sevdaların iklimi Çokça doğdu zindanların az ötesinde Azıcık kendimi aradım ve bin kendim öldü Ölenler benden değil, kalanlar hala ben miyim? Bir yanımda ufacık sümüğüm, yaladım yalan yok Bir yanıma ağır rüyalar koydum, korktum Sonra koca bir dağın içinde buldum kuzugöbeğini Yemek helalmiş, yedim, zehri hala içimde Sen gibi, ben gibi, hayat gibi sevgili, hayat gibi Bin bebek öldürmüşüm bebekken Kimi ufacık badem olmuş, kimi bir mazı, ağaçta Karıncalar ayaklarımda ezilmişti hani Hepsi bebek, hepsi nefes alırdı ben gibi Ama ben katil doğdum her hücremle Sen gibi, hayat gibi, cani gibi… Evet, bugün söylüyorum yarımdan fazlası ben değilim Babamı çıkardım, anamı koydum kenara Çevremdeki her insanı azıcık öldürdüm sahte kılıçla Sonra öğrendiğim her kelimeye başka bir kelime buldum Şimdi anladım ben değilim hiçbiri Ne konuştuğum ne gördüğüm Ne bu mavi gerçek ne de Azrail’den titreyen bedenim Bildiğim tek şey hala ben, ben değilim. Ve satıyorum şimdi hücrelerimi Herkes alsın kendi yanını benden Sadece ben kalayım ne olur sadece ben Bir gece, sadece bir gece kendim olarak öleyim Sonra doğarsam her hücrem sizindir Ama bir gün “lütfen” ben gibi öleyim |