483- KARLARKaçmaksa; doğruların, nesine kadar?, Gönüldeki telin, sesine kadar. Haberi alınan, gününe kadar, Ben de sen de varız; karlar içinde... Ayrılık; yok eder, sevdâ; diriltir, Geçilmez yollarda, ruhta diriltir, Gönüldeki merhem; yâr da diriltir, Ben de sen de varız; karlar içinde... Düşünde gördüğün, sanma; sıradan, Kapanmaz kapılar, yanma; sıradan!, Umutsuz olmaya, kanma; sıradan, Ben de sen de varız; karlar içinde... Hâlleri bilinir, gönül; özünden, Kopmayacak teller; Mızrap yüzünden, Hallâc-ı Mansur’un, fikri- sözünden, Ben de sen de varız; karlar içinde... Şahin HANELÇİ 20.04.2007 Sefaköy- İstanbul |
Her zamanki gibi mükemmel bir eser okudum kaleminizden candan kutlarım.
Selam ve saygılarımla.