Bazen karabasan gibi sarar yüreğimizi karanlık
Bir ter boşalır şakaklarımazdan tüm vücudumuza
Titrer kıvranır çaresizce vücutlar, büzülür, inleriz
Tutup yakamızdan sonsuzlara sürükler bizi karanlık

Umutlarımız top top olup yumaklaşır karışır birden
Ne korkunçtur bilirim ben o sonsuz karanlık
Sizi saracak, bağrına basacak, saçınızı okşayacak
Bir el beklerken bir anda çevrenizi sarıverir o karanlık

Umudunuzu yitirmeyin olmayacaktır her gün karanlık
Yine saatler sehere, karanlıklar güneşe ulaşacak
Sımsıcak umutlarla gününüze bir güneş doğacak
Rüyalarınızda bir kabus olarak kalacaktır karanlık

Tutak der ki, bunlar duygularımın sözleri, kırıntıları
Geliniz el birliği ile aydınlık edelim yarınlardaki karanlıkları
Dik olsun başımız, dinç olsun vücutlarımız, günlerimiz umutlu
Göreceksiniz o zaman, hiç yaşanmayacaktır karanlık...

Suat TUTAK -