Yağmurlar kadar....Tozlu sandığının içinde, Yağmurlar dökülürken anımsadığın biriyim biliyorum. Ve sana göre ben, bir yağmur damlasından ibaretim anlıyorum. O küçücük yüreğin, Kaldıramadı büyük aşkımı. Tanrı’ki tez dindirdi yağmurları. Oysa ben her damlada çoğalan bir sevdalıydım sana, Yağdıkça çoğalacaktım saçlarında. Sen yağmurları sevecektin biliyorum. Ürkmeyecektin gece yarıları sağanaklarından. Kıvranmayacaktın ağrılarından. Sahi papatyaları çok severdin,onlarda yağmurları Bende sizi. Oynaşırken görürmüsün hala,papatyanla yağmurları. Aç ellerini, Ser yüreğini yalvar tanrına. Ya bulutların gözlerini kurutsun özünden, Ya şehrine bir damla düşürmesin gökyüzünden. Yada silip atsın beni yüreğinden. Islan/ma, Islandıkça yanma. |