Kaldığım en güzel yerden…Sev ama dokunma, Öldür ama bir damla kan dökülmesin. Konuş ama düşünme, Gerçeği bil ama masalsı yaşa, Bir ironiden ibaretsin, Yoksa bedelini bedeninle ödersin. Bakarız, bakıp geçeriz, sadece izleriz, Ardındakini görmekten korkarcasına… Canımız yandığında haklarımız aklımıza gelir, Açlığı hissettiğimizdedir, yoksul ülkelerin aç insanlarına üzüldüğümüz, en yakınımızı kaybettiğimizde biliriz, insana verilen değeri(!) acı soğur, acı geçer, acı unutulur, ve yine biz kendi insanlığımıza, ve yine biz kendi vurdumduymazlığımıza, bakmalarımıza, devam ederiz… kaldığımız en güzel yerden, devam ederiz, yaşamamışız gibi, görmemişçesine… devam… |
ve yine biz kendi insanlığımıza,
ve yine biz kendi vurdumduymazlığımıza,
bakmalarımıza,
devam ederiz…
kaldığımız en güzel yerden,
devam ederiz,
yaşamamışız gibi, görmemişçesine…
devam…
Kutlarım bu şiirinizi.Vurdumduymazlıklara isyanlardımdır ben de.Güzel ve , gerçekçi, şiirsel açıdan da çok güzel di.Kaleminiz hiç susmasın şair dost.Mutluluk dileklerimle.