Sonsuzluğun Başlangıcı Ve SonuÖğle vakti, Ve güneş yakıcı sıcaklığında kavururken bedenleri Ben gözlerimi kamaştıran güneşe rağmen Kaldırmışım başımı Kırpmadan gözlerimi görmeye ve algılamaya çalışıyorum Yer yer bulutların kapladığı gökyüzünü Arada çeviriyorum başımı Yeryüzünün üçte ikisini kaplayan Masmavi sonsuz gibi görünen su birikintisine Sonsuzluk nerede başlar ve nerede biter Görmeye çalışıyorum kendimce Neresidir dünyanın başlangıcı ya da sonu Var mıdır bir başlangıç ve bir sonsuzluk Çizebilir mi insan sonsuzluğu Milimlere, santimlere sığdırabilir mi Beyaz bir kâğıt üstünde Kilometrelerce büyüklükteki Yeryüzü parçasını gösterebilir mi çizgilerle Ya da resmedebilir mi bir kum tanesi büyüklüğünde Bu benim sonsuzluğum diyebilir mi Bir uzay mekiğinde düşleyip kendini Gelecek nesillere başka bir dünya bırakmak için uçabilir mi Yerçekimine meydan okuyup uzay boşluğunda Ya da Venüs’te, Merkür’de, Ay’da yaşamı araştırabilir mi Bu kadar büyük müdür insanoğlunun düşleri Ya da yaşadığı, gördüğü alan kadar mıdır hayalleri İnsanın beyninde başlar ve biter sonsuzluk Algılayabildiği yaşadığı alan kadardır Bildiğinden ya da gördüğünden ileri bir hayali yoktur Sonsuzluk onun için Kitaplardaki kelimeler Romanlardaki kahramanlar Filimlerdeki animasyonlar kadardır Daha fazlasını alamaz beynine Yoktur çünkü başka sonsuzluk ona göre Tıpkı yaşam gibidir sonsuzluk Bir yerde başlar ve biter Daha ilerisini düşünür ama Düşünmek istemez hiçbir beyin Düşünürken zorladığında beyninin sınırlarını İtilecektir toplumdan Ve Hemen adı konacaktır. —DELİ Türkan DİNÇER 01:35 Resim: Türkan DİNÇER Yer: Sinop |
yine farklı yine anlamlı dizelerdi Dost.
tebriklerimle.