Ürkek ceylan gibi
Sekerek bastım tahtaya,
Çözmek istiyordum,
Dikenli teller arasında,
Hüzünlü kalbimle
Tahtanın arasındaki bağı,
Ayağımın birini attım basamağa,
Diğeri takıldı, duygularıma.
Yokladım, merdivenin zeminini,
Bulmak istiyordum, en eminini…
Durdum, bekledim ilk basamakta,
Çatırtılar gelmeye başladı,
Çiviyle tahtanın ilk ulağında,
Yumak yumak olan ses yığını,
Çınlıyordu, kulağımda…
Merdiven ki, ilahi semaya açık,
Sen, çıktıkça basamaklar artar,
Sonsuzluk sonsuzluğuna doğru,
İyi niyetli sağlam adımlar,
Yanlış da atılsa,
Terazi sevap tartar…
Kalbin derinliğine çakılan tabiatın ağı,
Etle toprağın yoğrulduğu hayat bağı,
Basamakları yorgun argın beklerken,
Merdivende eriyordu, ruhun saf altını…
Aklın cenderesinde bir yol var ki
Alçağa, yükseğe penceresi olan,
Semanın ilahi derinliğiyle kucaklaşan,
Fezalar fezasının boşluğunda,
Rabbine kavuşma arzusu iliğinde,
Çöreklenmiş, kalbin derinliklerine,
Bir damla su geçirmemiştir üzerine…
Kur’an ve Sünnet çizgisinin dışına taşan,
Ümitsizlik vadisinin pençesinde dolaşan,
Yırtınırcasına çırpınır da durur,
Bir an kurtulabilmek için
İnsanlığını bırakır da kudurur.
Nafiledir hakikatin dışındaki sözler,
Derken kendini ansızın,
Tabakaların en altında bulur…
İnsanı insan yapan, aklı ve dini,
Dinsiz akıl olmaz, akılsız da dini…
Merdivensiz karanlık yollarda,
Perde çekilir, gören gözler kör olur,
Yağmur yerine taş yağar,
İnsanı imansızlık boğar…
Rabbimin ilahi kudretiyle
Rızklar biter, otsuz çöpsüz yerde,
Çare olur merhemsiz derde…
Gözlerine çakılır inkârcının,
Nebatların kuru sapları,
Hakikatin değişmez okları…
Fakir boğazına düğümlenen bir lokmayla,
Zâlimce öldürülür, merdiveni başında,
Ölse de kalsa da, onun yücelmiştir yeri,
İlahi merdivenle adaleti getirecektir geri.
Zalimin boğazından geçen bir yudum,
Helâl olmadığı için zehir zemberek olur,
Nihayetinde hak ve adalet yerini bulur.
Hakla batıl apaçık ortadayken,
Dile merdivenleri basamakla,
Dile aşağıların aşağısını kucakla,
İkisi de yoldur, çalışıp da varana,
Kabir cennettir, hak yolda durana.
Gönül devranı her daim döndükçe,
Can yongası umutla ışıl ışıl yandıkça,
Hakla batıl mücadelesi sürecektir,
Hakikat batılın tefini dürecektir.
Sen uyursan beyhude hayatında,
O zaman sana dar olur cesedin,
Ruhunun karanlık otağında,
Hakikat kalbine ulaşamaz,
Cehennem çukuru durağında…
Ders alıp da hatalarından uslanmayana,
İlâhi merdiveni görüp de tırmanmayana,
İki cihan da dar olur, imanı kucaklamayana.
Manevî bir merdivenden bahsettik,
Seni yaratanına yaklaştıran,
Şeytan ve dostlarından uzaklaştıran,
Zor ama başarılmaz olmayan…
Etrafı çevrilmiş, dikenli teller ile
Ve dünyanın sahte rüyaları ile
Gözünü yum ve ilk adımını at,
Gel sen de merdivenin güzelliğini tat,
Allah’a gerçek bir kul olarak,
Adımını çekinmeden merdivenle,
Hiçbir kimseden korkmayarak…

Mart/1992
Konya