SEVİMLİ İNSAN
SEVİMLİ İNSAN
Gülümsüyorum gülümsüyorsun Biraz yüzümü assam yüzün düşüyor Kalkıp çıkıp gitsem benim gibi çıkar gidersin Anlamıyorum ki seni Biraz kendin olsan diyorum… Kendi için gül kendin için ağla Yok sayma ama beni kendin olurken kendinden Bilirim suyunu çıkarmayı seversin Vur diyince öldürenlerdensin Kusura bakma ama komiksin… Takip etme ayak izlerimi yol üstünde yol değiştirenlerdenim Dikenler tarlasında yürürüm de pek batmazlar bana Her yiğidin bir yolu var ya Benimkisi de öyle işte sıradan Sen kendi yolunda yürü ben olurum yanında senin… Yok ille de senin yaptığını yaparım diyorsan İlahi adam mı yok benden başka Gerçi adam da denilmez bana yarı deli, yarı dahi halim… Benim yaptığımı bana yapıp yakmaksa canımı hayalin Bağışıklık kazanalı bir hayli oldu uğraşma boşuna… Senin geçmeye çalıştığın yollarda çok ayakkabı eskittim… Bak ne güzel sokaklardasın Belki sevgilinin koynundasın Suya değiyor belki dudakların Bırak beni ömrümün vefasızı Taka taka bir benim kel kafayı mı taktın Hayat güzel sen güzelsin bırak akıp gitsin zaman… Biraz kendin olsan diyorum Kusura bakma ama biraz komiksin… Görkem ÖZCAN [email protected] |
Harika bir şiir.
Hayran kaldım okurken.
Tebrikler.