YALNIZ DA YAŞANIRMIŞ…
( senden önce 4 haziran doğum günümdü.ama artık her yaz ikindisi doğuyorum seninle.yoksun biliyorum olmayacaksın.zaten doğum günlerimi de pek kutlamazdım bilirsin.bizim orda öyle adetler yoktu.yine de hatırla istedim beni..neden bilmiyorum ama sen hatırlarsan tüm dünya biliyormuş gibi gelir bana..bu şiiri okur musun bilmiyorum. kimbilir nerdesin? Ne durumdasın, her şey o kadar eskidi ki..sesin tarih oldu.
Ama yazdım işte… Nelerle savaştığımı bir bilsen, ah bir bilsen..!! senin için dünyayı ateşe verebilirdim, denize her gün kaç kez kafa tuttuğumu yedi düvel bilir. ama …ama ….seni düşündüm hep……. Boşlukta çığlıkları solanlar anlar beni.) Yalnızlığım; sar beni üşüyorum Kanıyorum ölüm rengi vedalarda Sarıl umutsuz bakışlarıma Sevgisiz çığlıklarıma… Ağla benimle bu akşam Özlüyorum ,bir gülüşe şiirler yazan adamı.. Ağla bana yalnızlığım En çok da hoyratça harcanan baharlarıma ağla… Yuvasız gülüşlerime, Bağıramadıklarıma… Adım adım Dize dize bana yürüyorum, Biliyorum, Yol yakın, nefesler azaldı Biliyorum, kolay değil,olmazları oldurmak, Gurbetin sarı ikliminde büyümek, Biliyorum, Çok zor insan gibi yaşamak, Ama imkansız da değil… ne yapayım, talihle savaşacak gücüm kalmadı,kalmadı... Önce yaradana sığınmak dua dua, Yeniden başlamak ; bir bebek saflığında Kevser’de temizlenir gibi… Yalnız da yaşanırmış’ı öğretmek; anlamsız kalabalıklara.! Hoş geldin ikinci baharımın asude takvimi, Hoş geldin yalnızlığım, Benimle işin zor Biliyorsun anılara koşacağımı her fırsatta, Gözyaşlarım oyunbozanlık etti bile.. Dedim ya benimle işin zor.. 30 Mayıs 2009 Yalıkavak-Bodrum İbrahim EROĞLU |