KELEBEK
Kelebeğin sırtına sığdırdım umutlarımı
Yarınlarımı emanet ettim Ömrünü bile bile Başkaydı herkes gibi yaşantım Ben özeldim ..Kelebekte.. Derdimle devşirdim besleme sevdamı Sessizliğin kanatlarını kırdım Uçamadı artık Süresi bitti İşte üçüncü günün , gözlerimde ömrü doldu Yolun sonu göründü Vakit.. Kelebegin kanatlarında Bir çiçekte Ölümle soldu.. DUYGUSALCA Tülay Akçakoyunlu |