DERİNLERDE...EŞELEME HİÇ ZAMANIŞiirin hikayesini görmek için tıklayın derindi sular serindi dip kuyular bir çıkrık sesi duysam sevinirdim kimi zaman bir çocuğun şeker yalaması kadar kısa bir el, iki el, yüz el yetmezdi oysa kurtarmaya... bir ses derinliklerince buluşacak olsak kilise çanları çalsa, nafile ben gitmiştim, ben düşmüştüm zaman itelemişti, ötelere ben dipte o gerilerde bir yerde zaman bir piç, bendeniz bir hiç vurmuştum diplerin, en dibine... o yüzden hep sevmişimdir karanlığı!
Öyle bir imge arıyorum ki
Kuşlar, uçurtmalar, çiçekler Çocuklar, sevgi, emek, paylaşmak Yaşama sevincini anlatmalı bir cümleyle Biraz gizemli, geceyi gebe düşürmeli umutlara Kapkara olmamalı, kara kaplı defterim gibi Tek celse’de hüzünlerden tahliye Vuslatlara kırmızı kurdela Yeniden Yeniden Çocukluğuma dönmeliyim Öyle bir imge’ki insanlara güvenmeliyim Ve yeni son bir şiir yazmalıyım İkilemsiz, hükümsüz, sıradan Duygu yüklü, basit bir yaşam anlatmalıyım Başlığı okuyan anlamalı Ama imgeler çoktan çalındı... ayşe yayman |
nefiz yazmaktasın
selametlerle kalasın dost