AYRILIĞIN
Sessiz...Vedasız yitip giden yakarışlar gibi ayrılığın,
Bir yudum suyun toprağa özlemi gibi. Güneş ile ayın buluşması kadar imkansız "git" diyebilmek... Bırakmak avuçlarımdan ellerini, Bir kuşu özgürlüğe salar gibi, nedensiz... Ve bilinmedik yol özlemin, Ellerinin yüzümde bıraktığı iz kadar yabancı... Gözlerindeki acı pusu silmek, Yüreğimdeki kızgın hançeri çıkarmak kadar zor... Bir annenin yavrusunu yitirmesi gibi, Aşkını kaybetmek evlat acısı kalbimde. Yüreğimin ellerinden tutmuş o şımarık çocuğu kaybediş... |
saygılarımla